woensdag 2 september 2009

TAR'09 spierpijnweken wk 31 . 36

Fotoarchief © 2009sprengenbergrunner, Alpinrunner.ch 8 NL master

Nu ik elke dag twee uur train, geeft dat merkwaardigerwijs minder gedoe tot overpeinzing. Gewoon elke dag die hardlopen schoenen aantrekken, of de fiets pakken.

(Totaal uren, hardloopkilometers, hardloopdagen, fietskilometers, fietsdagen)
Week 31; 13.5 uur, 151 km 7.
Week 32; 13.25 uur, 104 km 5, 115 km 2,
Week 33; 13 uur, 125 km 6, 55 km 1,
Week 34; 12 uur, 107 km 5, 75 km 2,
Week 35; 9.75 uur, 105 km 4, 90 km 2,
Week 36; 11.5 uur, 86 km 3,
Week 37; 25,5 uur, 180 km 6.
(week 36/37 wedstrijd TAR)


Jan-Albert Lantink schotel ik 9 augustus een pittige heuvel (afdaal) training voor. We lopen vanaf Manege 't Oale Spoor richting de Hellendoornseberg. Waar we bij de mountainbikeklim ter hoogte van het sanatorium (Hellendoorn) een programmaatje afwerken. Tijdens de klim komt een ander aspect van de TAR ter sprake. Alles wat er bij komt kijken als je zo ruim een week over de Alpen ploetert. Met name de energie en vocht  huishouden. Voor mij is dat een vrij onbekend terrein. Ja een Gelletje bij de Halve en twee bij een Hele, maar echt veel verder kom ik niet. Vorig jaar heb ik wel leerzame ervaring opgedaan wat betreft de voeding tijdens mountainbike etappes (Pyreneeën). Jan-Albert geeft halverwege de training aan er alle vertrouwen in te hebben, wat kan ik anders dan dat bevestigen.


Naast de Halve van Dalfsen neem ik een aantal wedstrijden op als training voor de TAR. Zonder daarbij gas terug te nemen in de dagen voor de wedstrijd. Ik doe wat vaker sprong en krachtoefeningen. De trap bij `t Stut is een ideale oefening. Deze is standaard opgenomen in de Ravijnloop waar ik aan de start sta voor de 10 mijl. De dag erna begin ik met mijn rugzaktraining op de Posbank. Samen met de vrienden van Willem de Vos doen we een rustige doorloop richting Rheden. Om vervolgens die maandagavond in Bad Bentheim met Jan Albert een heuveltraining te doen. De Osprey Talon 11 rugzak wordt elke keer iets bijgesteld. De eerste keren slingerde die behoorlijk heen en weer. Geleidelijk wordt die tot de juiste stabiele houding afgesteld. Zelfs zo goed dat ik met die rugzak mee kan met Carlos Baltus tijdens een woensdag tempotraining op de Holterberg. De waterzak Platupus big zip sl gaat per training voller met water. De Trailschoenen Salomon Speed Cross 2 zijn al redelijk ingelopen en de INOV 8 Roclite 295 besteld.

In het vorig trainingsblok had ik al 10 maal de Diepe Hel (bekende asfalt klim op de Toeristenweg Nijverdal/Holten) omhoog hardgelopen. Dat was volgens de TAR norm onvoldoende. Bij de beklimming van de Diepe Hel is het druk. Twee wielrenners die me nu al een paar keer omhoog zien komen vragen hoe vaak ik het ga doen. “Twintig keer!” En de hoeveelste keer dit is? “negen” Ondertussen daal ik alweer af en wordt het steeds drukker op de berg. Aan de kant auto`s, zelf één met PERS erop. Helemaal in de ban van de TAR ontgaat me de wereld, het overige gebeuren. Vandaag (29 augustus) is de wielerwedstrijd ‘34e Menzis van Keulenomloop’. Vanaf de kant komt een “Hup Jeroen”. Vaag herken ik in de groep, die hun auto op een heel onlogische plek (op de heuvel) hebben geparkeerd supporters van het organiserende CC`75. Raar, dat zij bij eventuele uitwijk manoeuvres dit onmogelijk maken. Bij de volgende passage loop ik bijna over hun tenen en komt er een opmerking dat “ze” eraan komen en ik moet aan de kant. “Ga zelf aan de kant” mompel ik. Even later komen er voor de tweede maal die training een escort aan politiemotoren. Het duurt lang voor de wielrenners komen, zodat ik al weer begin aan mijn afdaling. De hectiek lijkt wel die van een wedstrijd, toch misschien wel het goede moment uitgekozen. Straks gaan we ook massaal de Alpen over. Jan-Albert begon bij onze eerste ontmoeting al over het oorverdovende geluid, van de ‘achtergrond muziek’. De tel ben ik kwijt, een stroom auto`s komt op gang en bij de afdaling stuit ik haast op een daar geparkeerde auto. Moesten die agenten niet wat bonnen uitschrijven? De laatste klimmen neem ik in alle rust. Ik slurp aan mijn waterslangetje, maar de zak is tot op de bodem leeg en ik. Nou, er volgt nog een duurloop naar huis. Immers, als we straks de berg beklommen hebben, dan betekend dat niet dat we er zijn. Als ik aan mijn mede TAR strijders vertel dat ik 20 maal de Diepehel heb gedaan, zouden ze dan onder de indruk zijn?

‘Life`s not just A to B’

Geen opmerkingen:

Een reactie posten