zaterdag 19 september 2009

TAR'09 Dag 3 St. Anton 33 km

GORE-TEX® Transalpine-Run
www.transalpine-run.com
Maandag 7 september

Foto © 2009sprengenbergrunner

3de Etappe: St. Anton – Galtür (Oostenrijk).
2437 m klimmen, 2134 m dalen.

Het ritme lijkt er in te komen, dan mag ook wel want vandaag starten we op de ‘normale tijd’ 8.00 uur. Het ritueel herken ik van de Transpirinaika (mountainbiketocht Pyreneeën). Het grote verschil is dat we toen halverwege een lunchpauze hadden. `s morgens sta ik als eerste wedstrijdklaar naast de grote Salomontassen. Een misverstand. De tassen moesten er inderdaad staan, maar wij hebben nog even. De tassen worden opgehaald per truck. Zolang ze er staan kun je eventueel nog bij je spullen. Verder kun je niet meer veel, naar de wc misschien of snel iets van de ontbijttafel ontfutselen. Er was veel bezorgdheid over Willem de Vos, dat blijft zo als hij van de arts krijgt te horen dat hij mag starten. We gaan weer een zware etappe lopen, dan moet je kerngezond aan de start staan.



Het is knap frisjes als we teruggeworpen in het C-vak staan. Opeens heb ik een doel: In het B-vak blijven! Dus zien dat we weer wat plekken opschuiven zodat we bij de Masters in het klassement bij de eerste twintig komen. Hoewel we een summier overleg hadden zijn we duidelijk waar we horen. Op de eerste rij in het C-vak, om meteen door te schuiven als het lint weggaat. Dat lukt goed en we slalommen ons er doorheen. Dan begint een lange langzame klim. In mijn onschuld als ‘Halvemarathonloper’ richt ik me ergens op, om daar heel geleidelijk naar toe te lopen. Daar betrek ik Jan-Albert in en wijs ergens vaag naar twee lopers in het lichtblauw, die voor mij een richtpunt zijn. Jan-Albert kapt dit een beetje knorrig af, hij loopt in zijn eigen tempo en als ik harder wil moet ik maar met een ander team lopen! We zitten duidelijk niet op dezelfde golflengte. ‘in ons eigen tempo’ lopen we later mee met Team Alpinrunner.ch 1 Marco Jäger en Gary Lechner. Dit gaat heel lekker en daar heb ik voor het eerst het idee dat we het goed doen. Marco en Gary gaan wandelen als het te steil dreigt te worden en gaan weer hardlopen zodra dit enigszins kan. Het is net even anders dan wat wij deden. Te lang proberen door te lopen en daardoor te laat weer beginnen. Snel heb ik het door en voel me al ervaren als ik het zelf aanvoel. Dit blijkt duidelijk minder energie te kosten. We raken hun kwijt als het pad geleidelijk overgaat in een rotslandschap.



Mijn onderrug geeft aan wanneer het te steil wordt, dan wil je even stoppen. Een moment in een andere houding, maar voor je het weet heb je al heel wat mensen achter je te dringen. Dit onderdeel is voor ons lichtgewicht hardlopers net te zwaar. Hiervoor hadden we meer aan krachttraining moeten doen. Teams met Alpenervaring zie je hier makkelijker naar boven komen. Dagelijks komen ook twee damesteams voorbij, meestal in de afdaling. Pas later hebben we door dat deze teams strijden in het topveld bij de Dames. De Italiaanse Martina Pfeifhofer en Elisabeth Egarter hebben veel last van ons gestuntel. Ze kunnen er niet langs bij het afdalen, of krijgen een prik van Jan-Albert`s stokken. Boven is het uitzicht immer schitterend, er staat een stralende zon en na deze top Kuchenjoch 2730 m dalen we behoorlijk 1700 m. Om vervolgens te klimmen Schafbichljoch 2636 m. In het Paznauntal trekken we flink door op weg naar het wintersportplaatsje Galtür.

Foto © 2009marcojäger

Ons onderkomen Haus Wallis is meteen naast de start/finish locatie wat heel wat meer rust geeft (minder reistijd). De druk op ons massageteam Angelina Kälin en 
Martina Lechner neemt per dag toe. Waardoor ze na het avondeten wederom de handen vol hebben aan het Alpinrunner.ch (nl) team. De huidkleur tape is op en nu trekken we ten strijde met blauwe banen op onze benen. Als we `s avonds eten in het restaurant Belvedere is op de achtergrond de berg dreigend aanwezig. In 1999 werd het dorp getroffen door een sneeuwlawine, waarbij 31 mensen om het leven kwamen. Als we de ober hier over aanspreken, kapt deze dit gelijk af en loopt weg. De vermoeidheid is af te lezen op onze gezichten. De etappes van meer dan 30 km voelde voor de meeste van ons aan als een marathon. Morgen bijna een marathon. Overleven is het motto.


Uitslagen:
- TEAM 32 ALPINRUNNER.CH 1
Jäger Marco / Lechner Gary
4.51.51 uur. 6 Master / 20 Overal.

- TEAM 137 SALOMON-GORETEX NL 1
Cannegieter Hoite / Dericks Allard
5.00.06 uur 10 Master / 33 Overal.

- TEAM 79, KCT / TIRION.NL
Michel Buijck / Chris Hamerlink
5.09.31 uur. 18 Men /  47 Overal.

- TEAM 80 SEXTEN SALOMON
Pfeifhofer Martina / Egarter Elisabeth
5.12.55 uur 2 Women / 44 Overal.

- TEAM 15 INTERSPORT-SALOMON WOMENICE
Schlump Regine / Schindler Carmen
5.29.29 uur 3 Women / 55 Overal.

- TEAM 37 ALPINRUNNER.CH 8 NL
Machielsen Jeroen / Lantink Jan-Albert
5.31.22 uur 17 Master / 65 Overal.

- 21. TEAM 40 ALPINRUNNER.CH 10
Benz Felix / Pellegrini Fausto
5.39.25 uur 21 Master / 58 Overal.

www.massive-mag.tv/Videos/Running/(vid)/254/(offset)/16

Geen opmerkingen:

Een reactie posten