2de cross Gelders . Overijsselse Crosscompetitie ‘08 . ‘09
.bmp)
8 november ‘08
Op één of andere manier had ik het verkeerde adres genoteerd, dat van de atletiekbaan. Nu stond ik een kwartier voor aanvang, bij het parkeerterrein van de atletiekvereniging te Epe. Volgens een man die ik aansprak, was ik al de derde die op zoek was. In het centrum stond ik wat te turen, met het idee om links af te slaan. Waarna ik een persoon (in een auto, op die weg) zie gebaren en wijzen dat ik rechts moet. Hoezo, moet ik rechts? Ken ik hun, hoe weten zij dat ik de weg kwijt ben? Het bleek een eenrichtingsweg. Even later vraag ik de weg aan een man die bezig is in de tuin. Nog tien minuten.
Ik kom aan bij het bos, waar het moet zijn, maar van welke kant kom ik bij de startlocatie? Ik gok en sla een zandweg in, tot ik eindig bij een slagboom en daar zie ik een paar honderd meter verderop een parcoursvrijwilliger. Ik ren er heen. Ja ren, rennen doe je als je te laat komt. Of als je weinig weet van hardlopen. Of als je vrouw bent, die het voor de gezelligheid en de lijn doet. Of als je sportverslaggever bent, maar het niet jou sport is. Met mijn sporttas ren ik dus naar die vrijwilliger. “Waar is de start”? Ondertussen komen er atleten langs, junioren zie ik, die bezig zijn met hun wedstrijd (Als ik ze volg kom ik er vanzelf). Ik sluit aan, maar heb haast dus haal ze in. In de verte zie ik de startlocatie en neem daarop de kortste weg, dwars door het bos. Nog drie minuten! Het startnummer heb ik in een recordtempo in ontvangst kunnen nemen (voorinschrijving). Oldehinkel die daar staat vraag ik (met lichte paniek) of hij mijn startnummer wil opspelden? Hij is goede hardloper bij de M50 en overziet meteen de situatie. Ik kleed me om in een rap tempo, direct naast die inschrijfcaravan en neem een slok water. Klaar, naar de start, nog minder dan een minuut!
Neem van mij maar aan, dat je zo heel anders achter het lint staat en het een compleet andere beleving is. Het is een soort van Survival, die begon vanaf het moment dat ik daar hulpeloos stond op die parkeerplaats. Terug kijkend zie ik het positieve van die tijdnood, er was geen moment om me druk te maken over de wedstrijd, over de concurrentie. Ik streed al voor de wedstrijd. Ruud Blikman groette me in de laatste tien, twintig seconden voor de start. En Michel Kerkdijk zag ik ook, hij moedigde me elke ronde aan (dat hij eerste was geworden op de middenafstand, dat had ik thuis pas door). Hoe de wedstrijd precies is verlopen? De eerste kilometers leken alsof ik door ging met dat rennen, dat ik immer nog niet op de locatie gearriveerd was. Ergens kwam het gevoel terug en liep ik inderdaad mee in deze wedstrijd, maar mijn gevoel zat te zoeken. Het parcours was afwisselend, met elke ronde een zware klim. Eigenlijk wel een beetje mijn parcours. Gaande weg zag ik Jan Grashuis, had ik me niet voor genomen om die te pakken de volgende cross? Dat was nu. Op de laatste kilometer voel ik dat er van alles opkomt rukken uit de achtergrond, waarop ik vol doortrek. Want ook zonder plan, of kennis over mijn concurrentie, weet ik ten alle tijden dat de atleten die de hele wedstrijd achter mij liepen niet alsnog voorbij moeten komen. Het is voldoende en zo zie ik wie achter mij mee deden. Op de uitgeprinte uitslagenlijst kijk ik een aantal malen goed wat er nu staat bij de M40. Het is een vreemde gewaarwording, dat het lichaam daar draaft terwijl de geest er achteraan komt. Albert Oldehinkel en Michel Kerkdijk bedankt!
Uitslagen Atletiek Unie cross Epe,
Heren sen
9 km
9 km
1. Wilbert van Vliet Seven Hills Running 29.58
2. Koen Vossers Argo 31.25
3. Imo Muller AAC 31.43
6. Ruud Blikman Atletics 33.39
M35
1. Jan Grashuis Veluwe 32.32
1. Jan Grashuis Veluwe 32.32
2. Jan van Ommen Cialfo 33.10
M40
1. Jeroen Machielsen Atletics 32.55
1. Jeroen Machielsen Atletics 32.55
2. Tonnie Stouten Veluwe 32.59
3. Maurice Winterman Veluwe 33.08
Geen opmerkingen:
Een reactie posten