zaterdag 29 november 2008

TPy 13 Planoles . Notre Dame du Coral '08


’Transpirinaika’ Mountainbike Tweeweekse Spaanse Pyreneeën
Donderdag 25 september ‘08.

Fotoarchief © 2008sprengenbergrunner

Vandaag nemen we afscheid van de Pyreneeën. Bij enkelen is de tank leeg, maar de wil om het te klaren volop aanwezig. De organisatie lijkt met de dag meer gespannen. Eigenlijk al vanaf de dag na de valpartij van Roger Salden. Voor de zoveelste keer raak ik bij een afdaling achterop. Ik denk dat ik mis zit en ga terug. Waarop ik de tweede groep tegen kom. Op weg naar Ribes de Freser sluit ik aan bij de snelle mannen. Na Pardines bedwingen we met zijn vieren de Collado Verde (1606m). In Camprodón is op een mooie locatie bij de rivier, met op de achtergrond een Romeinse boogbrug de lunchplek. Ik word gewezen op de fotogenieke winkelstraatjes, maar gun mij daar geen tijd voor. Want het ritme van de klassementsrijders heeft weinig speelruimte voor die ongein. In de loop van de dagen heb ik gemerkt dat ik bij de lunch beter niet al te veel kan eten, maar wel zoveel mogelijk mijn rugzakken (van het wielershirt) moet vullen met voedsel. Zodat ik makkelijker in hetzelfde tempo kan doorfietsen. Terwijl ik onderweg blijf eten. Waarschijnlijk was ik de enige zonder rugzak (de meesten hadden daarin een camelbag). Ik had twee bidons die telkens werden bijgevuld.

Kaart dag 13. Van linksonder naar rechts Pardines en verder naar Camprodón, dan schuin naar boven via Rocabruna vervolgens balon A.

We beginnen bij Rocabruna aan een zware ruwe klim, net alsof de bergen ons voor de laatste maal willen tarten. We gaan over smalle geitenpaden, langs boerenhoeven, door dorenstruiken. Klimmen over rotspartijen en nemen maar weer eens de bike op de nek, ondertussen de koeienvlaai en prikkels ontduikend. Zo bereiken we de Frans-Spaanse grens Coll de Vernadell, via een soort smokkelpad. Het is een GR wandelpad meer niet. Dan plotseling zijn we vanuit het niets bij de ermitage aangekomen. Voor ons zien we een soort vervallen klooster Notre Dame du Coral. Voldaan nemen we een koel blikje cola. Die minuten, dat moment (dat je aankomt) is steeds weer zo intens, maar even later weg. We kiezen een slaapplek en vinden dat op een soort berging, met daaronder plek voor anderen. Later die avond besluit ik de leeg gebleven ruimte in te nemen en zo slaap ik eindelijk eens heel lekker. Zonder dat ik direct bij het uitstappen bijna struikel over de spullen van mijn buurman. Beneden bekijk ik samen met Gerard Veerman de kapel van dit pelgrimsoord. Hij steekt, terwijl hij daar staat in zijn wielerkleding een kaarsje aan. Bij de avondmaaltijd is er weinig aandacht voor het terugkerende praatje van George, zelfde verhaal, andere etappe. De stemming slaat om, maar gelukkig komt het later weer goed. Wellicht hadden we iets meer aandacht voor de wijn. Die begon ons steeds beter te smaken. Wendy Veerman liet nog een fles aanrukken, op deze tocht moest gedronken worden. In onze gedachten waren we er al.

Fotoarchief © 2008sprengenbergrunner

Afstand  60 km, hoogtemeters 1800.
29 november 2008

Geen opmerkingen:

Een reactie posten