Maandag 22 september ‘08.
Eindelijk een vakantie-etappe. We fietsen door een uitgestrekt langlaufgebied over de Colls de Leix, de Llac en del Canto. In Noves de Segre laten we ons verwennen door drie Duitse dames van `La Barca`. Zij hadden ons verwacht en zijn druk in de weer geweest om het lekkerste gebak klaar te maken. Daar nemen we uitgebreid de tijd voor, een tweede stuk zou best wel smaken. Binnen in de sfeervolle Bar, is het gründlich schoon en kraakhelder, bijna on-Spaans fris.
Fotoarchief © 2008GuntervanRompaey.
Het is niet zo heel ver naar Tuixén. Als we; Jeroen Bonenkamp, Remie van Himbergen, Bjorn Hazenberg en ik een beetje flink door fietsen zijn we er zo. Wederom een (korte steile) Coll d’ Arnat, met een lange afdaling. Omdat we lekker over de paden blazen verzuimen we aan te doen bij de lunchplek in Sorribes. Onze magen zitten nog vol. Vroeg in de middag komen we aan bij de albergue 'Can Cortina' en nemen plaats op het terras. Het is een authentiek plaatsje, met smalle doorgangen en schilderachtige huisjes. Ik verken het dorp en ben daar even zoet mee. Bij een eetgelegenheid doe ik een stap naar binnen. Daar tref ik een gemoedelijk huiselijke sfeer en het ruikt uitnodigend. Bij terugkomst attendeer ik de jongens daarop. Waarna we besluiten om daar wat te nuttigen. Binnen treffen we een moderne keuken en een trendy inrichting. We bestellen natuurlijk cola en voor elk een dubbele hamburger. Glunderend kijken we elkaar aan. Lekker genieten, tussen de plaatselijke bevolking, bijna knus.
Fotoarchief © 2008sprengenbergrunner
Het is niet zo heel ver naar Tuixén. Als we; Jeroen Bonenkamp, Remie van Himbergen, Bjorn Hazenberg en ik een beetje flink door fietsen zijn we er zo. Wederom een (korte steile) Coll d’ Arnat, met een lange afdaling. Omdat we lekker over de paden blazen verzuimen we aan te doen bij de lunchplek in Sorribes. Onze magen zitten nog vol. Vroeg in de middag komen we aan bij de albergue 'Can Cortina' en nemen plaats op het terras. Het is een authentiek plaatsje, met smalle doorgangen en schilderachtige huisjes. Ik verken het dorp en ben daar even zoet mee. Bij een eetgelegenheid doe ik een stap naar binnen. Daar tref ik een gemoedelijk huiselijke sfeer en het ruikt uitnodigend. Bij terugkomst attendeer ik de jongens daarop. Waarna we besluiten om daar wat te nuttigen. Binnen treffen we een moderne keuken en een trendy inrichting. We bestellen natuurlijk cola en voor elk een dubbele hamburger. Glunderend kijken we elkaar aan. Lekker genieten, tussen de plaatselijke bevolking, bijna knus.
George Gussenhoven toont zich wat bezorgd omdat wij niet op de lunchplek verschenen. Kregen we dan geen hongerklop en waar hebben we dan gegeten? Echt veel gedaan heb ik vandaag niet waarop ik besluit te gaan hardlopen. Gewoon voor het gevoel. De trail afdaling gaat lekker. Ik wil een beetje rondcirkelen om het dorp, maar eindig bij een riviertje. Dan maar oversteken en klimmen. Het pad is ruw en smal, de struiken zijn hoog en groeien gedeeltelijk over het pad. Ik slinger me een weg naar boven, met zicht op het dorp. Plots hoor en zie ik in een flits uit het struikgewas een zwart everzwijn mijn pad kruisen. Even schrik ik daarvan en bedenk dat het zwijn waarschijnlijk net zo geschrokken is. Ik loop wat onzeker verder. Het pad eindigt bij prikkeldraad met daar achter een weiland. Ik zoek een weg, maar keer toch terug. Dan het asfalt maar volgen. Aan de andere kant kom ik het dorp binnen. Het begint al te schemeren, waarop ik als afsluiter wat korte tempo´s doe. Ondertussen is het begonnen te miezeren. Voldaan keer ik terug naar onze basis.
Afstand 70 km, hoogtemeters 1700.
25 november 2008
.bmp)
Kaart dag 10. Van linksboven Sant Joan de L 'Erm naar onder via Castellar de Tost. vervolgens rechtsonder Tuixen.
25 november 2008
.bmp)
Kaart dag 10. Van linksboven Sant Joan de L 'Erm naar onder via Castellar de Tost. vervolgens rechtsonder Tuixen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten