www.tibfinishingcrosscircuit.nl
AV Holten Holterbergcross
Zaterdag 24 januari ‘09
Van toppers hoor je wel eens dat ze de wedstrijd vooraf visualiseren. Dat gebeurde mij nu spontaan, was ik er dan zo mee bezig? Het parcours wat ik al veel heb gelopen, stond haast haarscherp in mijn geheugen geëtst. Vandaag de laatste kans om het klassement te winnen bij de M40. Ben ik voldoende hersteld en is mijn achterstand op Bertil Krukkert weggetraind? Bij de 5 km is er een sterk veld met op kop topper Gert-Jan Wassink.
Bij de start zijn er veel atleten die vooraan willen staan, waardoor ik terug word geworpen naar de tweede rij. Wel heb ik alle veteranen achter me. Zij aan zij loop ik met Merwin Dollison het rechte stuk. Bij de eerste bocht naar rechts kun je al goed zien wie de regionale lopers zijn en die atleten van ver. Wij gaan strak binnendoor. Daar is sinds kort een asfaltfietspad, voor mij had het niet gehoeven. Voor wie wel? De atleten met spikes hebben het zandpad gekozen. Ik zoek in een reflex ook dat pad en kan zo goed de scherpe bocht terug naar de start nemen. Daar aan het eind heb je de keus uit het fietspad en de brede weg. Weer het verschil, wij weten dat na het fietspad de bocht naar links volgt. Met een mooie slinger door het bos, met enkele kleine hoogte verschillen. De speaker en het publiek hebben zo een eerste zicht op het veld. Nu gaat het richting de Canadese begraafplaats. Ruud Blikman heb ik achterhaald. Zijn snelheid op de eerste kilometer is voor mij iets te hoog.
Als Eric Borg voorbij komt sluit ik meteen aan. Dennis Weijers is haast uit het zicht en voor ons plukjes lopers. Eric trekt stevig door. Ik bijt me als een pitbull vast. We pikken Gerrit Jan Kastenberg op. Borg gaat voorbij Jan Paalman en Bert Kelder. Ik blijf aanklampen en begin me af te vragen van ehu waar zijn we mee bezig? En denk: “Eric het kan toch wel iets rustiger”. Dit is een vlak lang stuk, waar dus alleen de verschillen kunnen worden gemaakt door het tempo. Daar is Eric mee bezig. We gaan links, daar dreig ik in de bocht bij de nu zware ondergrond met boomwortels de aansluiting te missen. Ik bedenk dat Eric het ook niet makkelijk heeft en dat als ik weer terug kom en naast hem ga lopen dat hem wel eens van zijn stuk kan brengen. Eric kijkt wel op, maar trekt gewoon door. Mijn ademhaling gaat omhoog en ik begin hoorbaar wat te hijgen. Bert Kelder gaat weer mee. Jan Paalman komt terug. En ik probeer in de zandkuil de schade te beperken. We kronkelen door het bos. Onderaan komen we weer op het eerdere parcours met de achterblijvers. Koen Vossers en Bernard te Broekhorst dreigen daar de verkeerde kant op te lopen. Met Kastenberg maak ik de boog om de begraafplaats. Daar is een behoorlijk modderig stuk. Op de brede vlakke zandweg geeft Wilfried Woesthuis aan dat het goed gaat, Sasse (Guido) zit op afstand achter me. Ruud moet daar tussen spartelen. Ik zet nu het hier licht afloopt, flink aan en ga zo in dat tempo het bos in. Het voelt goed, zou ik dan terug kunnen komen? Voor me loopt Te Broekhorst die niet meer verder bij me wegloopt. De eerste ronde zit er op.
Ik loop volgens Wilfried op de tiende plek, dat klinkt goed. Marco Kuipers fietst een stukje mee. Zo word ik begeleid door twee trainingsmaatjes. Wilfried die mee loopt haakt snel af. Het gat met mijn voorganger is kleiner. Daar richt ik me op. Ik til me zelf over de stukken die vals omhoog gaan, dan kneiterhard afdalen. Ik denk aan de woorden van een meneer uit de ultrawereld. Dat je het afdalen moet durven, jezelf laten gaan. Dit zijn toch geen heuvels hou ik me voor, waarom dan voorzichtig. En het werkt elke afdaling is genieten. Als ik dit tempo door trek kan ik aansluiten. Peter Baan doet vandaag niet mee, hij laat zijn hondje uit en moedigt mij aan. Wilfried geeft de achterstand van Blikman en Sasse door. Hé, daar heb ik Eric weer in beeld en Paalman. Wilfried en Marco komen nog eenmaal langszij en hun enthousiasme en manier van aanmoedigen ken ik door en door, waardoor ik een soort van vreugde over mij heen krijg. Bijna een lach, maar het zal wel niet, een innerlijke lach. Ik zet voor hen, voor mezelf, voor de wedstrijd, voor het publiek, voor alles en iedereen nogmaals aan. En dat doet nummer tien ook.
Reuze tevreden finish ik. Borg hangt uit te hijgen. Na het uitlopen is iedereen zo goed als verdwenen, enkele atleten zitten in de sportkantine. Het zijn de podiumplaatsen, ik schuif daar bij aan. En neem vol trots van Egbert Veneklaas de tweede prijs in ontvangst. Ik sta mooi naast die top master die in 2006 deze wedstrijd won bij de senioren. En die andere topper naast me, Sasse ja wat won die wel niet allemaal (in de vorige eeuw)? Tevreden rij ik met een boodschappentas en rookworst terug naar huis.
Enkele uitslagen:
10 km 1. Dennis Weijers Doetinchem 32.06
2. Ruben Scheurwater Dordrecht 32.55
3. Pieter Mans Almelo 33.03
4. Leon Sanderman Rijssen 33.28
5. Merwin Dollison Winsum 33.50
6. Bert Kelder Den Ham 33.55
7. Jan Paalman Rijssen 34.04
8. Eric Borg Hengelo 34.25 M40
9. Koen Vossers Hengelo Gld 34.33
10. Bernard Te Broekhorst De Bilt 34.35
11. Jeroen Machielsen Nijverdal 34.42 M40
12. Ruud Blikman Hellendoorn 35.14
13. Guido Sasse Neede 35.21 M40
14. Gerrit Jan Kastenberg Lent 35.34
15. Peter Bruinsma Nijverdal 35.41
19. Saskia van Vught Driebergen 37.23 V
Geen opmerkingen:
Een reactie posten