25 jaar wedstrijdhardloper 1987

25 jaar wedstrijdhardloper 1984 – 2009
Deel 4

Fotocollage: © 1987sprengenbergrunner

Een zekere rust kwam over mij heen toen ik mijn nieuwe woonruimte kon betrekken, drie hoog direct achter het FBK Stadion. Een eigen kleurentelevisie (ongestoord atletiek kijken), bankstel, stereo wat een luxe! Nelli Cooman greep de indoor wereldtitel op de 60 m. Tijdens het WK in Rome won Francesco Panetta naast een goud medaille op de 3000 m Steeplechase, zilver op de 10.000 m. Saïd Aouita werd wereldkampioen op de 5000 m. Karin Wijbenga werd tweede bij het NK junioren A, 800 m en stond met 2.08.80 tweede in de NLranglijsten. Het saamhorigheidsgevoel bij Atletics was die eerste jaren enorm, iedereen droeg ongevraagd zijn steentje bij. Tijdens de lessen Kunstgeschiedenis schetste ik een eigen alfabet, wat begint met A, van Atletics, het clublogo was geboren! AV Vriezenveen werd opgericht.

In Hengelo overwoog ik me aan te sluiten bij een atletiekvereniging, maar kon moeilijk de banden met mentor den Ouden los laten. Toen Herman opstapte bij SISU om training te gaan geven in Nijverdal (dat jaar ging AV Atletics officieel van start), was voor mij de beslissing snel genomen. Als donateur bleef ik verbonden aan mijn club (alsof ik een dubbel paspoort had). Hoe kwam ik bij TION, Twente is onze naam. Je had de studentenatletiekvereniging Kronos, dat viel meteen af om de link met de Universiteit. Ik was maar een gewone hardloper, ik was? Atletiekvereniging Fortis stond een beetje als elitair te boek, wel had je daar de toppers Marti ten Kate en Jeroen Linnenman. LAAC, Lange Afstand Atletiek Club (voor heel Twente), maar ik was een middenafstandloper dus die club viel ook af. Bleef over MPM (Marathon Pim Mulier) en AC Tion`48. Op welke gronden had ik een beslissing genomen? Gewoon door een training bij te wonen. Ik melde me wel meteen bij de selectiewedstrijdgroep. Bij MPM zagen enkelen hun plekje in de hiërarchie in gevaar komen en moesten mij in de training duidelijk maken dat zij toch beter waren, merkwaardig. Ik voelde me dus niet echt welkom, vreemd hoe één of twee atleten zoiets teweeg kunnen brengen. Bij TION Enschede voelde ik me bijna meteen thuis, niet door de trainer of de geweldige groep talentvolle atleten, Nee. Eduard Bos nam me op sleeptouw, gaf me een basisintroductie en vertelde me wie, wie was en wat ze konden. Wim de Heij liep dat jaar de 1500 m in 3.51 en Jeroen Linnenman 3.48.

We trainden bij AC Tion o.l.v. René Kroes. Dinsdag op de baan in Hengelo en donderdag op het gravel in het stadion te Enschede. Het Diekman was geen pretje als de ondergrond nat was, de piste was dan haast onbegaanbaar en je zag er niet meer uit. Mijn prestaties stonden dat jaar enigszins stil, winst boekte ik wel qua kracht en uithoudingsvermogen. Daarvoor was Henk Linneman (in mijn gedachten) nog een subtopper, bij TION bleek, dat het niveau van Henk gewoon middelmatig was. Van een prestatiegerichte trimloper werd ik een echte wedstrijdatleet. Ik richtte me dat najaar op de Twentse crosscompetitie als goede basis voor het volgende baanseizoen. Ik deed mee aan de lange afstand en moest wennen aan het feit dat ik niet eens bij de eerste tien eindigde. TION atleten die voor me binnen kwamen waren: Johnny Sanderink, Edwin en Frans Veenstra, Rik Ottink, Jeroen Linneman, Martijn Klaus en Harry Dijk. Tussendoor deed ik even een trimloop, de Schwarzwaldcross te Rijssen, daar won ik stralend de vijf kilometer, voor ex-topper Arno Körmeling (meervoudig Nederlandskampioen 800 meter) en Marcel Nijhof.

Dat jaar zag ik mijn favoriet Saïd Aouita gehaast door Rob Druppers optreden tijdens de Adriaan Paulen Memorial. Of was het andersom en was na deze race voor mij Aouita`s atletiekster gerezen. Hij was een voorbeeld mede doordat hij op wereldniveau uitkwam op alle afstanden tussen de 800 m en 5000 m. Aouita was de eerste die onder de 13 minuten bleef op de 5000. Ik was dat jaar medewerker van de Field Marshal (ordedienst), daardoor had ik een plek direct achter de reclameborden, maar het volgende was dan weer minder: “Misschien ten overvloede, maar aangezien we moeten toezien op de juiste gang van zaken op de baan en het middenterrein, dienen we zelf erg correct op te treden. Dus niet aanmoedigen, geen handtekeningen vragen”. Ik mocht dat jaar de Nederlandse vlag hijsen, wat me slecht af ging, want bij deze plechtigheid was het hele stadion muisstil en.

Door deze overstap naar Tion werd mijn hele kijk op het hardloopgebeuren plots anders. Alsof je in twee werelden leefde. Die vertrouwde vanuit Nijverdal, waar Wilfried Woesthuis naar voren schoof op de vijf kilometer trimloop. Ergens in die periode moet het wederzijdse respect gegroeid zijn met Wilfried. Woesthuis begon met hardlopen in 1984 bij de Stöppelhaeneloop in Raalte. Samen trokken we ten strijde om te zegevieren, om die andere klasbakken, die de vorige keer voor ons waren nu te verslaan. Met onze gemeenste blik probeerde we hun te imponeren, dat waren nog eens tijden! Ook al hadden we eigenlijk diep ontzag voor hen die ons konden verslaan, maar dat bleef onder ons. Binnen mijn nieuwe club was sprake van een bijna professionele aanpak. Alles was veel groter van opzet en had daardoor een meer afgebakend geheel. Daar trainde ik voor het eerst puur op de middenafstand. Hoewel je dat natuurlijk vanuit verschillende methodes kunt aanpakken. Het jagen op persoonlijke records bij KNAU-wedstrijden was begonnen. Daarmee kwam je echter niet in de krant.

Enkele hardloopprestaties:

1500 meter: 4.23.6 Hengelo FBK 13 juni (Nederlandse Studenten Kampioenschappen)

3000 meter: 9.32 Hengelo FBK 1 juli

5000 meter: 16.58 Hengelo FBK 26 april

10 km: 34.31 Albergen (weg) 1 maart

(Kranten)knipselnieuws:

Succesvol debuut van Atletics op titelstrijd

… veroverde bij haar debuut op dit niveau (oostelijke atletiekkampioenschappen) in totaal negen medailles; … Herman den Ouden "…..werken met die talenten blijft echt niet alleen beperkt tot de trainingen en dat mijn zienswijze succes heeft zie je in de resultaten terug, hoewel ik eerlijk moet erkennen dat zelfs ik hier niet zo`n groot succes had verwacht”.

Naast de atleten van Atletics zorgde ook Frank Reith van het Enschedese TION voor een opmerkelijk resultaat.

Enkele uitslagen districtskampioenschappen 1987, FBK stadion Hengelo:

Dames:

800 m 2. Ellen van Langen 2.12.6 Fortis Oldenzaal

1500 m 1. Marian Freriks 4.34.5 Daventria Hellendoorn

Junioren A

100 m 1. Linda Aal 12.7 Atletics Nijverdal

200 m 1. Linda Aal 26.4 Atletics Nijverdal

400 m 1. Jolanda Hendriksen 61.9 Atletics Lochem

800 m 1. Karin Wijbenga 2.13.1 Atletics Vriezenveen

Heren:

1500 m 2. Wim de Heij 3.56.7 Tion Enschede
5000 m 1. Jos Sasse (AVA) 14.28.3

Junioren A

800 m 3. Mark Lette 2.01.4 Atletics Almelo

3000 m 1. Frank Reith 8.38.9 Tion Eibergen

Junioren B

100 m 1. Ydo van Oostende 11.1 Atletics Almelo

Verspringen1. Ydo van Oostende 6.83 Atletics Almelo

Hoog 2. Ydo van Oostende 1.94 Atletics Almelo

Hinkstapsprong 1. Ydo van Oostende 14.57 Atletics Almelo

Nijverdal juli 2008. Hengelo 1987