Vriezenveen Vrijdag 5 juni 2009
Vrijdagavond komt Christiaan van Meurs mij ophalen, we gaan naar het Lintdorp. Waar vroeger alle huizen aan dezelfde hoofdweg stonden, maar tegendraads ten opzichte van de straat. Hopelijk ben ik voldoende opgeknapt na mijn gedwongen herstel vanwege kuit/achillespeesblessure na de Halve Marathon van Enschede. Deze trimloop is een test voor volgende week, dan staat het NK 10.000 m baan op mijn schema. Daarvoor had ik willen pieken. Bij de inschrijving krijgen we een gigantisch nummer en weer een nieuw tijdregistratiesysteem een oranje sticker (D-Tag™).
Met Christiaan voeg ik in bij de 5 km lopers. Aan de stroom lopers lijkt geen eind te komen. Ik ben bezorgd over de drukte op het smalle stratenparcours. Hoe moet dat straks bij de 10 km? We lopen daarna nog wat los in wedstrijdtenue, maar ik wil niet te ver verwijderd zijn van het wedstrijdterrein. Van Meurs merkt op dat ik wat zenuwachtig doe. Gelukkig er is met mij niets veranderd, als gewoonlijk hou ik zicht op de meute bij de startstreep. Hoeveel staan er al? Tot hoelang kan ik wachten om mijn plek in te nemen? Christiaan wil vooraan staan, daar is een vak. Ik heb me voorgenomen om mogelijk voor Christiaan te hazen, wellicht tot twee volle ronden van 2,5 km en dan flink aanzetten. Zo loop ik heel relaxed de eerste honderden meters. Waarna ik aansluit bij Christiaan en we zij aan zij doorgaan. Waarop ik pogingen doe om de boel een beetje te sturen. Dus ik geef aan dat we moeten aansluiten bij Vincent Hentzepeter en Roelof Hutten. Zo komen we vrij soepel het rondje door in iets meer dan 9 minuten. Vincent zet aan en Christiaan reageert niet meteen, waarop ik in een soort van wachtpositie hardloop. Ik probeer Christiaan mee te trekken, maar deze blijft steken in dit tempo. Wat gezien zijn weinige wedstrijdkilometer de afgelopen periode ook wel het hoogst haalbare is. Ik blijf wat hangen, twijfel om me terug te laten zakken. Maar op het strakke fietspadasfalt zie ik voor me Vincent weglopen. Waarop ik besluit om nu al die versnelling in te zetten (op circa 4 km). Het gat dicht ik in één ruk, waarna ik me bij de enigszins verbaasde Hentzepeter voeg.
Zoon Scott Hentzepeter moedigt aan. Ik krijg een aanwijzing van Thijs Theunissen, dat ik moet aansluiten bij het groepje voor me. Speaker Weening weet te vertellen dat ik in voorbereiding ben voor het NK. In de derde ronde loop ik weg bij Vincent, maar later sluit hij weer aan. Waardoor het beeld voor de cafégangers en toeschouwers bij het orkest onveranderd lijkt. Toch nemen de hardloper voor ons niet meer afstand van ons. Bij de bomenrij terug op het snelle stuk zet ik in de vierde ronde wederom flink aan. Nu om het gaatje te dichten met Aje Niks, dat gaat al een stuk moeilijker. Bij het stuk waar de dames staan met sponzen en water kan ik niet verder doortrekken. Een meefietsende supporter van Aje begint in te praten op Niks. In de winkelstraat lukt het me om aan te sluiten. De coach heeft het over een thuiswedstrijd, dat Aje moet aanzetten en nog meer van die dingen. Aje krijgt volop aanmoedigingen. In zijn rug probeer ik op adem te komen. Het is nog maar een paar honderd meter voor Aje. Door al die aanmoediging is het net of ik er niet toe doe, dat ik daar niet loop. Bijna stokt het daardoor bij mij, maar ergens komt er een drive terug, voor mij is het ook nog maar een klein stukje. En elke veteraan die ik kan verslaan is er eentje minder. Tot mijn grote verbazing zie ik voor me Adri Deemter net finishen en dat voelt opeens meteen als een podium plek. Ik zie Dirk Hoekman uithijgen. Meteen storm ik door naar de wc, daar voel ik het zweet opkomen.
In het Gemeentehuis spreek ik Adri Deemter even aan met de melding dat ik niet wist dat ik hem zo dicht genaderd had en hem anders wel had verslaan! Adri hapt gretig toe en vertelt hoe hij in gevecht was met Hoekman, maar ook de zekerheid had van die tweede plek als M40. Hij had duizenden excuses voor zijn matige optreden, gewerkt op een ladder en veel spierpijn. Dit zet hij op komische manier kracht bij door te laten zien hoe moeizaam hij zijn knieën omhoog krijgt. Adri, wat zou het een stuk minder leuk zijn zonder Deemter. Christiaan en ik horen het met een gevoel van interesse en spot aan. Is er nog een prijsuitreiking? Het Manitobaplein veranderd na het uitlopen snel in feestgeruis met drank, walmen van frituurvet, sigarettenrook, muziek en opgeschoten jongeren met giechelende meiden.
Enkele Uitslagen:
Trimloop 10 kmSenioren
1. Matthijs Künzel Trias 32.19
2. Leon Sanderman AV Rijssen 32.26
3. Casper Koelma MPM 32.32
4. Jan Paalman AV Rijssen 33.30
5. Stefan Paalman AV Holten 34.52
6. Christiaan van Meurs AV Atletics 36.55
M40/45
1. Dirk Hoekman AV Holten 35.07
2. Adri Deemter Spurt `88 35.28
3. Jeroen Machielsen AV Atletics 35.33
4. Aje Niks AV Twenterand 35.38
5. Vincent Hentzepeter Argo Wierden 35.40
M50
1. Albert Oldehinkel Spurt `88 35.18
2. Roelof Hutten Spurt `88 37.36
3. Hans Bosman Daventria 38.17
Geen opmerkingen:
Een reactie posten