zaterdag 20 juni 2009

25 jaar wedstrijdhardloper 2001

25 jaar wedstrijdhardloper 1984 – 2009
Deel 18 


‘Life is a mystery to be lived, not a problem to be solved.’
(Søren Kierkegaard)

Fotocollage: © 2009sprengenbergrunner

Eindelijk woonde ik samen met Simone, hadden we officieel een relatie. Die met een hypotheek van 30 jaar en twee schoonmoeders bekrachtigd werd. Vanuit Brinkgreven verstuurde ik mijn eerste email naar mijn geliefde bij Tempoteam. Gert-Jan Liefers liep in Brussel een Nationaalrecord 1500 m 3.32.89). In Tilburg werd Judith Baarssen SISU NL Kampioene 400 m. Mick van Amelsfoort pakte NK zilver 800 m B. jun. Vanaf het Hilton-hotel voerde Herman Brood zijn laatste kunstje uit ”I did it my way”. Met Simone bezocht ik het werelderfgoed ‘Ruïnes van Mystras’ uit het Byzantijnse Rijk. In september werden we ons keihard bewust van onze christelijke identiteit (Terroristische aanslag New York).

Voor mijn functioneren als (Psychiatrische) verpleegkundige kreeg ik het voordeel van de twijfel. Mijn vorige werkbegeleider had het er over dat zij bezig waren op de grote weg, terwijl ik op het fietspad bleef. Dat is mijn kracht en tevens mijn zwakte. In juni volgde ontslag, maar mijn contract liep door tot september. De resterende tijd maakte ik vol bij de Tuindienst, waar ik vrolijk rond reed op de tractor en de voorman mij een baan aanbood. Daar kon volgens personeelszaken geen sprake van zijn. Vervolgens werd ik schilder, want dat buitenwerk beviel me wel. Het loopdoel was het verbeteren van mijn tijd op de Halve Marathon. ‘Running Center Enschede’ werd onze nieuwe sponsor, samen met Peter Bruinsma en Dennis van de Velden zat ik in dit team. De bevlogenheid waarmee Dennis met zijn hardloopsport bezig was werkte inspirerend. Als vanzelfsprekend bouwde hij geleidelijk een heel team om zich met Gerrit Voortman. De prestatie ontwikkeling die Dennis met zijn vechtlust doormaakte was bewonderenswaardig. Veel lof kreeg junior Mick van Amelsfoort die in Brussel een clubrecord liep op de 1000 meter 2.34.03.

Met Simone heb ik dat voorjaar regelmatig samen getraind. Ze ging mee op de skeelers als het warm weer was. Hoe hoger de temperatuur opliep des te vaker ging Simone mee en hoe meer moeite ik had om haar bij te houden. Van duurlopen werden het behoorlijke tempotrainingen. Door de MKZ (Mond- en klauwzeer) crisis  was ik genoodzaakt om veelvuldig op verharde wegen te trainen, dan besef je hoe waardevol ons Nationaal Park de Sallandse Heuvelrug is en in welk prachtig gebied wij wonen. Helaas kreeg ik last van mijn kuit en achillespees nog voordat ik enige aansprekende prestatie had neergezet. Ondertussen was de positie van Gerrit Voortman als schaduwtrainer/coach van steeds grotere betekenis. Gerrit stond als actief atleet (Nederlandse subtopper) dichterbij de regionale atleten dan Marian Freriks (ex-Nederlandse top). De beleving van Gerrit sloot beter aan bij de AV Atletics langeafstandlopers. Wat er precies aan de hand was, daar had ik door mijn eigen beslommeringen weinig weet van. Hoe minder ik mocht hardlopen, hoe meer ik kon genieten van de alternatieven; mountainbiken en wandelen. Na het mountainbiken had Simone altijd wel wat in huis, ze kon de lekkerste broodjes klaar maken. Simone was overal wel voor in, maar ik moest het wel een beetje opleuken. Een fietstocht van 30 km daar had ze geen oren na, of een wandeling van 20 km, maar zei ik dat we ergens heen gingen, met een bepaald doel dan was Simone van de partij. Simone boekte een reis naar Griekenland. Waar we volop genoten, maar ook ervaren dat we dood op waren. We hadden in de afgelopen jaren elkaars accu leeg getrokken. En ergens in die periode nadat we de hypotheekpapieren hadden getekend liep onze relatie ten einde. Ontstond er een breuk in onze trainingsgroep, met een heuse afsplitsing als gevolg. Ik hield het niet droog, de tranen stroomde. Dagelijks vocht ik om het onder controle te krijgen, want ik moest door. Opeens begreep ik al die liefdesliedjes, kon ik zelfs sympathie opbrengen voor André Hazes waar mijn broer Marcel mee weg zwolg.

Door mijn nieuwe baan had ik wederom een ander ritme. Om 6 uur `s morgens stond het busje voor de deur en ergens in de middag kwam ik terug van een dagje Nijmegen. Het positieve was dat ik onder de pannen was, nauwelijks tijd had om bezig te zijn met het grote verdriet. `s avonds viel ik moe als een blok in slaap. Ik wist dat ik voorlopig geen zinnige wedstrijd kon lopen, dat de training me moeilijk af zouden gaan. Waarop ik besloot om broer Boudewijn die het hardloopvirus te pakken had te vergezellen. Dat voelde op vele fronten goed en gaf iets speciaals. Het positieve zat hem in het kunnen overbrengen van je ervaring. En in crisistijd heb je het meest aan je naasten (door er simpel te zijn). Zo kwam ik terug op het front en sloot het jaar redelijk goed af met een 16.38 op de 5 km. Wel is waar geen eerste plek, maar wel gewoon voor Dennis, die toch als een beest getraind had. Pas in november dat jaar verliet Simone ons huis. Die maanden daarvoor waren bizar, met name omdat zij er nog was. Zelfs in die donkere weken bleef ik van haar houden en vergat ik soms dat we geen relatie meer hadden. Konden we met moeite triest blijven kijken en lachten we om ons eigen gestuntel. Hoe kon ik boos zijn op de vrouw van mijn dromen? Het is raar, maar de meeste steun in dit proces kregen wij van elkaar.

Glennis Grace - Afscheid

Krantenknipselnieuws:
Via internet kwam mondjesmaat hardloopnieuws naar buiten. Enige verwarring was er tussen de hardlopers met en diegene zonder internet. De eerste had het over het hardloopnieuws wat verzameld werd door speaker en enthousiast hardloopvolger Herman Weening en via internet te volgen was. De tweede had het over de succesvolle krant opgezet door Pieter Keij van de gelijknamige PK loopcentrum, deze papieren versie werd bij hardloopevenementen verstrekt.

Enkele hardloopprestaties:
4e Nieuwjaarsloop Atletics 6 januari 10 km 34.36 1ste
Holterbergcross OAD 27 januari 5.4 km 18.08 3de
Hierden Ridder stratenloop 10 maart 10.9 km 37.32 1ste
DenHam C1000 31 december 5 km 16.38 2de


Sibculo Luvro Aqua Klimcross
25 augustus
12 km
1. Jeroen Punt Rotterdam 48.16
2. Daan Kers Arnhem 48.46
3. Lamko Hulzebos Zuidwolde 50.00
4. Dennis van de Velden Nijverdal 50.12
5. Peter Bruinsma Nijverdal 50.58
7. Jeroen Machielsen 53.19
8. Jacob de Weerdt Zwolle 53.21
10. Dennis Schutten Wierden 54.34
 
 
 
Nijverdal mei 2009. Nijverdal 2001.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten