Het is pas echt crisis als ik niet kan hardlopen! Na wat gekuch en geklop, word ik door de huisarts gerust gesteld. Er is dan al bijna een week voorbij dat ik met pijn op de borst zit te kwakkelen. In het kader van ‘Make a Difference Day’ help ik mijn mountainbikemaatje met boomstammen sjouwen (voor de openhaard). Ongemerkt wordt de tijd opgenomen. Elke keer zijn we sneller terug vanaf de Noetselerberg met weer een volle aanhanger. De boomstammen worden zwaarder en gelukkig zegt Henry op een gegeven moment dat het leuk moet blijven. We stoppen. Bijna had ik moeten aangeven dat het wel een beetje zwaar is. Ja, en dat zou ik dan het hele jaar aan moeten horen op de sportschool (DRW). Deze actie blijkt teveel van het goede, mijn iele lichaam is het niet meer gewend. Ik moet aan krachttraining doen (dat is de les). Volgens de dokter heb ik mij geforceerd, daardoor komt die druk op de borstkast. De pijn op andere plekken is te verklaren, want alle ribben staan in verbinding met het borstbeen. Ik ben kern gezond verklaard. Voorzichtig informeer ik na de komende wedstrijd. Nee, meedoen aan een 10 mijl dat raadt hij af.
Een blik op de link van AV Haaksbergen met het prijzengeld zegt me dat er geen Afrikanen komen. Dat kan een mooie strijd worden, met kansen voor regionale toppers. Ik wil vroeg inlopen. Peter Bruinsma voornamelijk heel ver. Als ik zoals gebruikelijk van de voorkant de startlocatie wil betreden word ik tegengehouden. Die situatie is voor speaker Henk Borgmeijer de aanleiding om een hele reeks feitjes over mij te noemen. Ik sta stralend vooraan, dat hele gedoe, met die druk op de borstkast ben ik vergeten. Peter vraagt waar Leon Sanderman blijft, die komt vervolgens als één van de laatste vooraan staan. We kunnen, de torenklok luidt en dan mogen we. Heb ik nu een vals start? Het is wat twijfelachtig. Ik loop op kop en in een schim zie ik Peter en Leon. Als ik zeker weet dat we niet terug hoeven, trek ik door tot de bocht. Daar aangekomen als eerst! Denk ik (kom ik knal door tot de boog). Wat is dit enorm kicken! De verplichte rust en het afzegen voor de CPC heeft me gretig gemaakt. Ik zat letterlijk vast. Met een blik opzij zie ik de Leon, Peter en Bernard te Boekhorst langs komen.
Wij veteranen vinden elkaar al snel. Ik volg Guido Sasse, Edwin Veenstra zit te twijfelen. Eric Borg zet aan om mee te gaan met de kopgroep. We komen op de eerste kilometer door in 3.20. We hebben de wind in de rug, dus gaat het schijnbaar makkelijk. Veenstra en Sasse trekken door. Ik merk dat er wel degelijk wat moeite is met de ademhaling, het gaat net iets moeilijker dan normaal. We komen binnen de 17 door op de 5. André Oude Elferink sluit aan. Was mijn strijdplan onderweg naar Haaksbergen niet om rustig te beginnen, lekker achter André aan en me zo als in een zettel bij de anderen laten brengen? Glad vergeten, maar ik heb Oude Elferink ook niet gezien bij de start. Gaat die jongen soms achteraan staan? André neemt het kopwerk over en zo kan ik mee glippen. Voor ons waait Borg er af en hebben wij een mogelijke eerste positie in het vizier. Bijna wil ik de jongens manen om vooral niet te snel het gat te dichten, maar ik hou me in. Want als je niet meewerkt heb je niets te zeggen. Edwin doet wat ik vrees, een tandje erbij en we beginnen te scheuren. Sasse hangt achter me, Oude Elferink volgt Veenstra, bij mij knapt het lijntje. Sasse ziet dat in en komt er overheen. Ik ben niet in staat om meer te geven en wat voorzichtiger dan normaal. We pakken Eric, die niet meer kan aansluiten. Ik kan zijn poging wel waarderen, als je wilt winnen, dan moet je aanvallen. Borg ging strijdend ten onder. Nu ben ik wel los van de rest, terwijl hier net een zwaar stuk in de wind begint. Op de helft klok ik iets boven de 28. Ik bedenk dat ik na het keerpunt terug zou kunnen komen.
Sanderman ligt tweede en Bruinsma volgt op een derde plek. Ik loop zevende. Ik zie Harry Dijk om de hoek komen. Mijn tempo ben ik kwijt, waar blijft Borg? Een moment twijfel ik, me laten afzakken en samenwerken met Eric? We zijn op de terug weg op de lange weg lijkt Sasse dichterbij. Veenstra daarvoor met meefietser en sponzenaangever. Oude Elferink haast uit zicht. Ik zet aan uit het niets en nergens om. Wel vierde dus naast het podium, maar ja. Hé wel bij de eerste tien! Ik zie Guido om de bocht gaan. Uiterst voorzichtig kom ik dichterbij. Twee kilometers te gaan. Goed ik kon niet mee, maar heb me hervonden en niet het hoofd laten zaken. De knik onder het viaduct voel ik nauwelijks, mijn ademhaling was zwaar, maar mijn benen die waren/zijn goed. Het laatste stuk kan ik genieten van het vele publiek ik kijk een beetje rond, dat kon ik eerdere edities niet vanwege de strijd.
Uitslagen 10 mijl
Senioren
1. Bernard te Boekhorst Phoenix 53.30
2. Leon Sanderman AV Rijssen 53.42
3. Peter Bruinsma Atletics 54.33
4. Jeroen Gelinck ASV 57.33
5. Johan Kats Daventria 58.40
M40
1. André Oude Elferink Dionysos 55.24
2. Edwin Veenstra MPM 56.12
3. Guido Sasse ASV 56.32
4. Jeroen Machielsen Atletics 56.53
5. Eric Borg MPM 57.43
M50
1. Harry Dijk TION 58.49
2. Harry Aalderink Ambt Delden 1.03.08
3. Herman ten Hove Goor ’75 1.03.18
Dames
1. Ingrid Prigge LAAC 1.00.52
2. Marlin Nijhof MPM 1.07.12
3. Karin Klamer LAAC 1.08.06
Geen opmerkingen:
Een reactie posten