maandag 6 april 2009

Drielandenloop ‘09

25 kilometer KNAU wedstrijd
AV Iphitos Losser Zondag 5 april ‘09

Na de mijlenloop in Haaksbergen word ik door de organisatie van de Drielandenloop aangesproken over deze wedstrijd. Omdat ik in mijn gedachten al ben begonnen met de Transalpine-run training, past deze 25 km mooi tussen als wedstrijdprikkel. Normaal meer een afstand als je in training bent voor de marathon, maar in de ogen van Jan-Albert Lantink duidelijk een kwart afstand. Deze wedstrijd liep ik eerder in 2006 toen met een pr. van 1.36.49. Halverwege kwam ik toen op dreef en haalde Sam Landman in om verder op te rukken. Helaas had ik mijn aanval te laat ingezet. Verrassend kwam Robert Steinmeijer nog in de laatste kilometers voorbij. Daar kon ik toen net bij aanpikken. Een tijd van 1.34 moet vandaag mogelijk zijn.

In het Centrum van Losser wijzen bordjes me naar de kleedruimte, waar ik de vrijwilliger René Kroes tref. Kroes was eind jaren tachtig (mijn trainer) de succesvolle Mila trainer van AC Tion. Mijn streven is om weg te gaan voor een persoonlijk record, dus circa 3.42 per km. Ditmaal heb ik André Oude Elferink wel in het vizier bij de start en richt me daar op. Op kop ontploft de boel meteen met Sam Landman en Tonnie Stouten. Op deze AV Veluwe atleet had ik niet gerekend, daarmee loop ik nu al naast het podium. Want Edwin Veenstra zet er eveneens flink de sokken in. We lopen rond de 3.30, een tikje te hard. André voelt mij volgen en zoekt soms een andere afwijkende lijn. Drie kilometer kan ik mee. Even later komt de topverslaggever van Tubantia langs, ook wel landelijk bekend door zijn grote zonnebril en internationale hardloopprestaties. Persoonlijk lees ik liever zijn oude historische verslagen van vervlogen tijden, dat is smullen voor liefhebbers.

Ik voel dat het tempo inzakt, maar desondanks kom ik op de 5 km door in 18 minuten. Een halve minuut onder het schema. In het bos heb ik moeite het tempo vast te houden. André is al ver van me weg gelopen. Tonnie zie ik met een lichte zwaai in het been heel in de verte naast Sam. Edwin alleen. Een blik achterom zegt me dat Harry Dijk me komt opslokken. Hij is in het gezelschap van een onbekende hardloper. In dat tempo gaan we gedrieën door. Harry puft al iets. Doordat ik toch makkelijk mee kan gaan in hun cadans, krijg ik het wedstrijdgevoel weer terug. Met Harry heb ik een dijk van een medestrijder. Hoe vaak kwam hij als veteraan (M40) zich in het verleden niet melden in de strijd bij de senioren. Altijd met dat strakke tempo van begin tot end. Potverdorie, nu trapt hij me al voor de tweede maal op de hak. We zijn niet met een baantraining bezig! (Denk ik). Bij de onverharde gedeeltes heeft Dijk een beter ritme te pakken, vast overgehouden aan zijn training in het Diekman stadion. De derde man is er wel, maar doet niet echt mee en lijkt wat moeite te hebben met het tempo. Als hij eenmaal op kop loopt lijken wij daar beiden iets verbaasd over. Veel lange wegen en onverharde paden. Zitten we in het goede tempo of is Harry nu het tempo aan het drukken? Bij het asfalt kom ik wel weer. Dijk heeft sportvoeding meegenomen en loopt daarmee in zijn hand. Ik heb vlak voor de wedstrijd een mueslibol genomen.  Dat moet voldoende zijn. Elke post neem ik een beker aan en dan is het maar afwachten wat je krijgt. Want hoewel de vrijwilligers dat wel roepen, heb je in die seconde dat je langs komt geen keus meer.

Bordjes met daarop Niedersachsen en Nordrheinwestfalen geven het idee dat we de grens over zijn, maar het ontgaat mij. Hé, dit herken ik van de Bentheimerwaldtocht, dan zijn we niet meer ver van Losser. Hier bij het Gymnasium (Klooster Bardel) rechts. Bij het 21 km punt sla ik aan het rekenen, waarop Harry vraagt op welke tijd we lopen. Ik geef de tijd door en zie bij de bocht een bordje van de halve, waarop ik 1.16.53 klok. Heeft Dijk dan zelf geen horloge? Door deze tijd krijg ik weer inzicht in de wedstrijd en besef dat er met dank aan Harry op het schema wordt gelopen. Ik zet iets aan en Dijk gaat mee. Even later sla ik een gat. De kilometers tel ik af, het ritme gaat weer iets terug en even later hoor ik Dijk. Die mij er op attent maakt dat ik het tempo wel hoog moet houden. Waarom ik meteen reageer, als het ware scherp word gezet. Onder een rood vlaggetje door, nog duizend meter. Ik denk aan een goede tijd, mogelijk een pr. In het dorp veel gedraai en gekeer. Tevreden kom ik binnen onder de 1.32. Niet in de prijzen, maar dat doet niets af aan de prestatie. Deze tijd lopen als je de 50 al bent gepasseerd dat is toch echt klasse en zeker gezien de manier waarop.  

Uitslagen 24.4 km
1. Sam Landman MPM 1.24.40
2. Edwin Veenstra MPM 1.25.56 M40
3. André Oude Elferink Dionysos 1.28.20 M40
4. Tonnie Stouten AV Veluwe 1.29.17 M40
5. Jeroen Machielsen Atletics 1.31.46 M40
6. Harry Dijk AC Tion 1.32.07 M50
7. Guido van Olffen Mediant 1.32.29
8. Heiko Herkel Rheinbach 1.33.36
9. Jasper Reenalda LAAC 1.33.58
10. Ingrid Prigge LAAC 1.34.00


Helaas bleek de wedstrijd circa 600 meter te kort. Triest dat ze dit niet aangeven op de uitslagenlijst. Als het een trimloop is zou dat geen probleem zijn, maar nu is het een wedstrijd waarop persoonlijke en clubrecords kunnen worden gelopen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten