CPC NK Denhaag '08

Fortis City Pier City Loop NK Halve marathon

15 maart 2008

Waar ik precies de eer aan te danken heb weet ik niet. Wederom uitgenodigd voor deze topwedstrijd! Dacht dat het vorige jaar om een foutje ging. Blijkbaar zit mijn naam ergens in een malle molen van loopwedstrijden. Het begint gewoon te worden. Zodat je je verbaasd als er betaald moet worden bij een lullig trimloopje bij je eigen cluppie. Mijn startnummer is bijna exact gelijk aan 2007. Het grote verschil is dat ik vorig jaar ging voor een haalbaar doel, het lopen van een clubrecord in mijn categorie. Nu ik dat record heb, mis ik een extra uitdaging. Of ligt de lat te hoog om onder de 1.15.08 te gaan lopen? Hoewel, bleek achteraf niet dat het parcours van de CPC toch meer kansen bood om een snelle tijd in vergelijking met het parcours van Enschede?

Als de wedstrijd nadert komt mede door mijn wedstrijdmaatjes de motivatie. Martijn van Goor sprak me direct na zijn gewonnen 5 km tijdens de Oadcross in Markelo aan. Hij vroeg of ik naar Denhaag ging en dat we dan samen zou kunnen lopen. Zonder aarzeling zeg ik dat ik ga voor een 1.15 hoog (waar komt die zekerheid vandaan). Ik voelde me vereerd, Martijn hoopt op tijden die ik al heb gelopen. Het geeft een goed gevoel, als veteraan doe ik nog wel mee. Later sprak Jan Paalman (junior) mij aan of ik de Halve van Enschede ging lopen. In de loop van de week herzie ik mijn plan. Ik ga proberen om onder het huidige clubrecord te duiken ( 3.33 minuut per kilometer). Met een graadje of 12 en 65 kilo schoon, moet het kunnen. Met Leon Sanderman reis ik af naar Denhaag. We komen ruim op tijd aan bij het Malieveld. We zoeken de Like 2 Run tent op (direct bij de finish op het Lange Voorhout) waar wij als genodigden ons kunnen omkleden, alleen lijkt niemand van de vrijwilligers op de hoogte. Samen met een groepje o.l.v. Gerrit Voortman lopen we naar de startlocatie aan de Herengracht. We hebben tijd zat want ons vak, meteen achter de toppers is zo goed als leeg. Toch sta ik even later al om 14.15 uur in het startvak voor een goede positie. Ik vraag me af waar Leon Sanderman en Peter Bruinsma toch blijven (hoe later aan de start hoe sneller de loper). Met een paar minuten te gaan komen die vanaf de voorzijde, we kunnen weg.

Helaas de start wordt uitgesteld. Ik wacht achter Geerdink rustig af, al met al duurt het wel een kwartier omdat ze het parcours niet konden vrijgeven. Gelukkig is de temperatuur aangenaam en zijn onze spieren niet al te veel afgekoeld, zeker omdat we nogal op elkaar gedrukt staan. Als dan eindelijk het startschot klinkt wil iedereen snel weg, dus veel duw en trek werk. Ik start redelijk goed, maar zo hard als de klok aangaf op de eerste kilometer liep ik niet. Er blijkt iets met de tijdregistratie te zijn. Dus komt het eigen klokje van pas, met kilometers rond de 3.30. Als ik Nadja Wijenberg voor me zie besluit ik om me daar bij aan te sluiten, loopt zij niet onder de 1.15? Even later komt er een motor met cameraman naast rijden, Nadja is de eerste Nederlandse. Dit blijkt wel ongeveer het juiste tempo te zijn. Een enkeling haalt me in. Daphne Panhuysen sluit aan en dat kleine mannetje wat zo onrustig loopt blijkt de persoonlijke haas te zijn van Nadja. De haas trekt flink door en ik verleg mijn versier naar Daphne met voorloper Arthur Schramade. We lopen in een gelijkmatig tempo van net iets onder mijn streeftijd en komen rond 17.39 door op de vijf (6 seconden te snel). Als Niels Staring bijna op hetzelfde punt als vorig jaar in een oranje shirt langs komt sluit ik aan. Hij loost me naar het groepje voor ons. Ik zie daar Geerdink lopen en hou dat aan als richtpunt, maar ik ga er makkelijk overheen en vind aansluiting bij een groepje.

Op de Laan van Meerervoort kan ik goed in me ritme komen en verbaas ik me er over dat er uit de achtergrond een klein groepje aankomt. Daar sluit ik me bij aan, het blijkt de derde dame Ragnhild Kvarberg (Noorwegen Europese topper 1500 m) in de wedstrijd te zijn met haas en enkele meelopers. Simon Vroemen komt rustig voorbij lopen met een trainingsmaat. Het tempo wat ik nu heb is wel het hoogst haalbare, vanaf dat moment werd ik niet meer ingehaald. Ik haal alleen maar atleten in. Bij het tien kilometer punt spreekt Gerrit Voortman die daar als begeleider van Lamko Hulzebos fietst me aan. Ik vraag waar Martijn van Goor loopt, die blijkt iets voor me te lopen. Gerrit voegt er aan toe dat hij wel flink stuk zit. Ik kom ongeveer in het juiste schema door en erger me iets aan de meelopers die een gaatje laten. Daarop versnel ik om direct positie te kiezen achter de Noorse hoewel de haas dat soms onmogelijk maakt. Net voor we de Boulevard op gaan zie ik Nadja strompelen en naar haar kuit grijpen. Martijn zie ik voor me lopen, we komen langzaam dichterbij en halen hem en anderen in. Ik moedig Martijn aan, maar er is nauwelijks reactie. Als we rechts afslaan richting het 15 km punt voel ik de eerste tekenen dat het niet zo soepel meer gaat. Het 15 km punt bereik ik in ongeveer 53.38 wat 23 seconden te langzaam is. Dan krijgen we een zware klim. Ik denk aan de gedachten wisseling die ik in de auto had met Leon, als ik het zwaar heb, hebben anderen dat ook. Dus ik ga mee in die klim en inderdaad als we boven zijn kan ik weer redelijk volgen. Het aftellen is begonnen, nu is de wedstrijd echt op zijn hoogte punt. Ik realiseer me dat ik in mijn klassement goed van voren loop, waar dat op gebaseerd is weet ik niet maar het voelt zo. Misschien omdat ik daar in die belangrijke kilometers zo drie veteranen pak (door het Noorse duo bleken we inderdaad hard te lopen en zat ik in die fase van de wedstrijd onder mijn richttijd per kilometer). We komen aan op de Koninginnegracht de weg waar ik goede herinneringen aan heb. Inmiddels zie ik Niels Staring weer voor me (ik loop dus goed). Ik kijk eens op mijn Casio en begin te rekenen bij het 20 km punt. De haas stopt met zijn werk en Ragnhild zet eens krachtig aan. Ik kan niet mee, de laatste kilometers kon ik al alleen maar volgen. Gerrit Voortman stond op precies het goede punt om mij aan te moedigen. Ik zet door, hou me voor dat als het lukt mijn jaar geslaagd is. Even door die pijn. Nog een klein stukje zegt een vrouw aan de zijkant, alsof ze mijn gedachten kan lezen. Prachtig publiek in Denhaag rijen dik. Tweemaal rechts had Leon gezegd en dan finishen. De klok geeft een hoge 1.14 aan ik probeer iets van een sprint te produceren. Ik noteer een handgeklokte tijd van 1.15.10 en hoewel ik mij een winnaar voel realiseer ik me meteen dat ik een paar seconden te kort kom.

 

Als Gerrit me aanspreekt geef ik aan dat ik net te kort kwam. Leon wil snel weg, het omkleden kost me veel moeite, voel overal mijn spieren, maar ben dik tevreden. Thuis zie ik op Internet dat ik het haast onvoorstelbare heb gedaan, namelijk een exact zelfde tijd neer te zetten als mijn eigen clubrecord 1.15.08. Acht Kenianen streden voor de winst, Patrick Makau won. Hij was een kwartier eerder dan mij binnen.

Uitslagen
Nederlands Kampioenschap Halve Marathon:

Heren

1. Michel Butter Lycurgus 1.03.17

2. Koen Raymaekers Hellas 1.03.19

3. Greg van Hest Tilburg Road Runners 1.04.17

22. Leon Sanderman AV Rijssen 1.11.49
37. Simon Vroemen 1.11.59

47. Martijn van Goor HAC `63 1.21.22

M35

1. Jim Svenov Rotterdam Atletiek 1.05.54

2. Michiel Otten Prins Hendrik 1.11.42

3. Benjamin Kok Impala 1.11.43

7. Peter Bruinsma Atletics 1.14.17

20. Maykel Geerdink MPM 1.20.59

M40

1. Harold van Doorn Lycurgus 1.09.42

2. Bart Wassenberg Hellas 1.11.44

3. Lamko Hulzebos HAC `63 1.11.55

6. Jeroen Machielsen Atletics 1.15.11

Dames

1. Nadja Wijenberg Unitas 1.16.32

2. Daphne Panhuysen Cifla 1.16.51

3. Saskia van Vugt Phoenix 1.18.10

-

(1. Pauline Wangui Kenia 1.09.49)
(2. Susanne Hahn Duitsland 1.11.29)

(-. Ragnhild Kvarberg Oslo NOR 1.14.59)