7evenheuvelen '96

Jeroen`s Column 1996

17 november - Terwijl half Nijverdal nog plat ligt, trekt Bernard Broeks aan de Rijssensestraat voor het huis van Jan Reinders alvast een sprintje. Een achttal gaat op weg naar Rijssen. Om aldaar met het boemeltje naar Deventer te reizen. Giovanni Carta informeert naar onze ‘Karhu onderdelen’ en merkt op dat alleen Marco Kuipers volledig in deze outfit gekleed gaat. Albert Horsman is zo trots op zijn gesponsorde Karhu kleding dat hij die thuis heeft gelaten. Want het zou eens gestolen kunnen worden. Bernard kijkt wat beteuterd zou het door zijn outfit komen of is hij de schrik nog niet te boven gekomen van de constatering dat hij zijn `champion chip` heeft vergeten. Dat terwijl ‘chef de equipe’ Marco dat toch meermaals heeft herhaald. Ondergetekende toont stoer zijn twee startnummers met oranje sticker, de rest van de selectiegroep moet genoegen nemen met een enkel nummer en een blauwe sticker. Terwijl Herman Nijhof en Giovanni het doen met een gele.

In Deventer wordt er gezeten in een stationsrestaurant, maar net als de bestelling wordt opgenomen vertrekken de heren. In Nijmegen is er dan toch koffie in een gelijkwaardig stationsrestaurant, door de snelle bediening van onze eigen Peter Bruinsma. Net als iedereen zit te genieten van zijn bakkie troost, steekt Bernard een theorie af over de opname van suiker in het lichaam en het advies om dat maar beter te laten voor een wedstrijd. De suiker was helaas al opgelost. Mij viel het op wat iedereen naar binnen werkt voor de wedstrijd, dat kan toch nergens goed voor zijn. Mijn lichaam wil juist alleen maar ballast afwerpen, slechts vocht opnemen. In de plaatselijke schouwburg prepareren we ons voor de race. We raken Albert en Herman kwijt die zich te goed doen aan een uitgebreide massage. Weer buiten voelen we een koude snijdende wind, echt warm krijgen we het dan ook niet van het inlopen. Voor het rekken en strekken zoeken we een plekje uit de wind. Daar op een binnenplaats worden we spontaan uitgenodigd voor een bakje koffie, we reageren wat nuchter. Als de mevrouw ons wenkt is Herman als eerste bij de voordeur. Ondanks dat ik nu mijn koffie nuttig zonder suiker smaakt het opper best. Het echtpaar spreekt ons moed in.

Het spektakel kan los barsten, de drukte is enorm, vooral bij het stalletje waar de nummers 1 t/m 1000 hun kleding kunnen inleveren. Ik wacht even om niet te veel af te koelen. Tien minuten voor de start is het rustig bij alle kraampjes, alleen bij deze schiet het niet op. Het begint te dringen, nog vijf minuten, nog twee. Wring me door de toeschouwers langs de dranghekken naar voren. Waar tot mijn grote verbazing de hekken al zijn gesloten. Daar sta ik dan als subtopper met mijn borst, rugnummer en oranje sticker. Ik zie aan de andere kant van het hek Peter en Udo. Gelukkig heeft iemand van de organisatie begrip voor mij en schuift heel even het hek opzij, waar ik doorheen glip. In het blauwe vak weliswaar, maar tijd om me daar druk over te maken heb ik niet, want het startschot klonk al en na 8 seconden met honderden atleten voor me overschrijd ik de startlijn.

In Jeroen Evers (Kronos) heb ik algauw een betrouwbare haas gevonden. Marco groet me na een paar kilometer joviaal. Evers loopt alsof die anderen er niet zijn. Jeroen en Jeroen denderen voort. De vijf kilometer gaat in 17.23 dat is een minuut winst op het schema van vorig jaar, maar ik voel dat het harder kan. Als een vrouw met persoonlijke haas mij inhaalt pik ik meteen aan. Want ik laat me niet zomaar inhalen. En helemaal niet door een vrouw. De haas gaf kilometer tijden door van circa 3.22. Even later loop ik naast Hans Koeleman en hé is dat niet René Godlieb? We gaan in een stevige cadans door en na 11 kilometer maak ik me los en ga solo verder. Na de kwakkenberg is het alleen dalen en haal ik groepje na groepje in waaronder de beste Nederlandse vrouw. Daarna krijg ik een beeldschone dame in het vizier of beter gezegd haar sensueel kontje in een strak badpakje. Met op haar hoofd een grote witte strik, als een cadeau om uit te pakken. Ze loopt erbij alsof het 30 graden hartje zomer is. Ik voel de warmte, de energie stroom. Focus me op die billen, die zo brutaal naar buiten steken in dat sexy pakje. Het publiek gaat tekeer en ik zie hoe de blikken met haar mee bewegen. Voor de laatste maal kijk ik op mijn horloge, dit kan niet! De laatste bocht nog 500 meter. Ik versnel en pak weer 6 a 10 man, even op adem komen en aanzetten voor de laatste jump, tjap, tjap, tjap en ik kan haar haast voelen. Ze trekt me aan als een magneet. In minder dan een seconde achter deze Ierse schone Katy McCandless finish ik. Ze blijkt de derde vrouw te zijn geworden.

Na een lekkere douche gaat het op naar huis. Carta die eerder was vertrokken komen we verrassend weer tegen op het station te Deventer. Wij waren daar wel gelukkig mee, want anders hadden we met zijn zevenen vanuit Rijssen in een blauwe Ford Escort naar de Gouden Riksja gemoeten. Thuis zit ik wat te knikkebollen. Eric Braaksma belt, om te zeggen dat ik op Sport 7 (nationale zender) was en om me te feliciteren met mijn prestatie. Ik voel me als een kind zo blij. Ik was op televisie! Het is gezien. Volgend jaar zelfde plaats, dezelfde tijd, misschien een ander restaurant?

Enkele KNAU uitslagen 15 km:
1. Josphat Machuka Kenia 43.05
2. Getanah Tessema Achilles 43.33
5. Marco Gielen Scopias 43.47
10. Berthold Berger AV  Start  ’78 44.27
18. Peter Visser Daventria 45.10
23. John Ngugi Kenia 45.44

24. Gerard Kappert Daventria 45.44
34. Jos Sasse AV Haaksbergen 46.45
73. Marleen Renders België 50.07
80. Nadezjda Iljina Rusland 50.20
88. Jeroen Machielsen AV Atletics 50.48 (pr)
96. Katy McCandless Ierland 51.01
109. Tonny Stouten AV Veluwe 51.23
123. Jeroen Evers DAV Kronos 51.50

135. Udo Zwijnenberg AV Atletics 52.20

202. Peter Bruinsma AV Atletics 53.46
207. Eric Borg CAV  Climax 53.58
271. Marcel Nijhof AV Goor 55.04

418. Marco Kuipers AV Atletics 56.47

http://www.zevenheuvelenloop.nl/uitslagen/uitslagen-1984-tot-1996

Deze tekst werd eerder gepubliceerd in Clubblad Aktief nr.1 1997, van Atletics Nijverdal.