25 jaar wedstrijdhardloper 1984 – 2009
Deel 12
Fotocollage: © 2009sprengenbergrunner
Wederom schitterde Noureddine Morceli op de 1500 m wereldrecord en wereldkampioen. Ana Fidelia Quirot won na een tragisch ongeluk het goud op de 800 m WK Atletiek in Göteborg, Letitia Vriesde werd tweede. Alanis Morissette scoorde met haar album ‘Jagged little pill’. U2 en Luciano Pavarotti zongen ‘Miss Sarajevo’. De Film `Forrest Gump` won diverse prijzen bij de Oscar uitreiking. De monoloog van Forrest `Life is like a box of chocolates, you never know what you gonna get` leek van toepassing. Zowel de NOS als RTL zonden beelden van mij uit (bezoek Prins aan enclave). De Moslim enclave Srebrenica viel. Ik kocht mijn eerste computer en werd eindredacteur van clubblad Aktief van Atletics.
Deel 12
‘nema problema’
Wederom schitterde Noureddine Morceli op de 1500 m wereldrecord en wereldkampioen. Ana Fidelia Quirot won na een tragisch ongeluk het goud op de 800 m WK Atletiek in Göteborg, Letitia Vriesde werd tweede. Alanis Morissette scoorde met haar album ‘Jagged little pill’. U2 en Luciano Pavarotti zongen ‘Miss Sarajevo’. De Film `Forrest Gump` won diverse prijzen bij de Oscar uitreiking. De monoloog van Forrest `Life is like a box of chocolates, you never know what you gonna get` leek van toepassing. Zowel de NOS als RTL zonden beelden van mij uit (bezoek Prins aan enclave). De Moslim enclave Srebrenica viel. Ik kocht mijn eerste computer en werd eindredacteur van clubblad Aktief van Atletics.
Op 17 januari reden we met een konvooi van Dutchbat III door Servisch gebied Bosnië binnen. Ik werd gelegerd te Potočari. Tijdens de vliegreis nam ik plaats naast Adjudant Dijkema. Ik kwam met hem in gesprek over zijn werk en mijn studie fotografie. Nog voor we in Zagreb landen gaf de Adjudant aan dat hij wel iemand kon gebruiken om zijn taak te volbrengen. In mijn Hardloopschrift was het nauwelijks zichtbaar dat ik even voor een half jaar weg zou zijn. Bij de prestatieloop van de Zweef werd ik onbedreigd eerste op de 5 km. In Wierden was er een mooie 10 km ‘wedstrijd’, waarbij we lang met vijf man samen op kop streden. Gerrit Voortman was als zo vaak te sterk voor de regionale toppers. Ik versloeg nipt clubgenoot Leo Jansen. Sterk op dreef in die jaren was Triatleet Dennis Schutten. Van trainer Gerard Bruggeman kreeg ik een trainingsschema´s opgestuurd. De eerste weken kwam er echter weinig van trainen. Er was een groot en klein rondje op de compound. Ik begon met 12 rondjes, circa 45 minuten, de week erop waren het al 23 rondjes. Elke keer kwam ik langs de post van de commando´s, zij moedigden mij spontaan aan. In april nam ik afscheid met 33 rondjes en maakte de 2 uur vol. In januari was de situatie nog stabiel er was zelfs het idee geopperd om een halve marathon wedstrijd te organiseren. De Sergeant (sportinstructeur) en enkele officieren hadden het plan toch maar laten varen, vanwege de onpeilbare situatie.
In de weken die volgen klom ik op van gewone soldaat naar de rechterhand van Adjudant Dijkema. Daarvoor moest er wel op hoog niveau een beslissing genomen worden. De lovende woorden die de Adjudant sprak `Er is niemand in de hele compagnie met deze specifieke kwaliteiten`, troffen doel. Ik was geprikkeld om dit waar te maken en was dagelijks druk met fotograferen, teksten schrijven, video opnames maken etc. Steeds meer kwam mijn eigenlijke werk: wachtlopen, houthakken, iets in de opsroom en andere dingen die ik vergeten ben (soldaat van dienst) in de verdrukking. En werd ik van die taken ontheven. Laat nu net in de periode dat Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Willem Alexander op bezoek kwam, de Adjudant met verlof zijn. Zodat ik naar voren schoof en van het bezoek verslag deed. De Prins overnachtte in het zelfde rijtje prefabs waar ik ook mijn onderkomen had. ZKH at wat de pot schaft, dus kreeg hij een prak op zijn metalen bord, onder Tl verlichting op een wankele houten bank. De latere gebeurtenissen in de enclave overtroffen alles. De kleine groep die overbleef maakte deel uit van een stukje geschiedenis. Het hardlopen, mijn studie en de brieven vanuit het thuisfront hielden ons staande. Ik kwam er achter dat ik al een oorlog had mee gemaakt (Angola). Daardoor kon ik beter omgaan met de dagelijkse ongemakken en onzekerheden. Ik kreeg steeds meer persoonlijke brieven van haar, als een bloem die voorzichtig ontwaakte. Binnen de manschappen nam de spanning toe. Elke gelegenheid greep ik aan om buiten de hekken van de compound te komen. Daar zagen we de schrijnende troosteloze vragende blikken van de locale bevolking. En voelde we hoe de dreigende oorlog dichterbij kwam.
Tijdens mijn verlof (eind april) bleek mijn trainingsachterstand wel mee te vallen. Ik beleefde het verlof als in een waas, nauwelijks iemand had het besef wat zich daar afspeelde. In Nederland vierde men gewoon op 5 mei de bevrijding?!? Ik kreeg een mandje met oranje vlaggetjes van de buren, zodat we ons blok konden versieren. Ik was met mijn gedachten bij ‘onze jongens’. Zelfbewust stapte ik in het vliegtuig om onze taak te voltooien. We zouden echter niet terugkeren, want we stranden in Zagreb. We kregen geen toestemming om door het Servische gebied te rijden. Op de legerbasis kamp Pleso doden we onze wachttijd met rusten, lezen, schrijven, hardlopen en nog wat dingen. De zware last verdronken we en daar gingen we thuis mee door. We voelden de onmacht, dat we de anderen in de steek hadden gelaten. We wisten wat er zich afspeelde in de enclave en volgden het nieuws of zonderen ons af. Ik bleek in Zagreb gordelroos te hebben opgelopen. De moslimenclave viel. De gehele Nederlandse bevolking leek over ons heen te vallen. Ja, en dan moet je gewoon verder. Dus alles wat me een beetje kon afleiden van ( ...) was welkom. Met mijn prinses naast me reden we ergens heen. Ik wou immer door reizen, weg van, samen met haar. Ik zag hoe Leo Jansen in Enschede een clubrecord liep op de marathon; 2.36.22. Eerder liep hij al een snelle 15 km tijdens de HogeLageTorenloop; 49.18.
Krantenknipselnieuws (opgestuurd door Gerard Bruggeman):
Tubantia 7 maart
Nijverdalse Atletics voor de accommodatie aan de slag met hamer en kwast.
Atleten gaan voor drie ton klussen
Nijverdal – Leden van de Nijverdalse atletiekvereniging Atletics hoeven zich het komende jaar niet te vervelen.
Enkele Uitslagen (KNAU wedstrijden):
1500 meter 4.22 Hengelo FBK 6 juli
10.000 meter 34.40 Hengelo FBK 6 juli 3de (clubrecord)
5000 meter 16.06 Enschede 3 september
10 mijl 56.39 Rijssen 10 juni 12de
15 km 52.40 Nijmegen 19 november 92ste
3 km 9.26 Zutphen cross 9 december 7de
1500 meter 4.22 Hengelo FBK 6 juli
10.000 meter 34.40 Hengelo FBK 6 juli 3de (clubrecord)
5000 meter 16.06 Enschede 3 september
10 mijl 56.39 Rijssen 10 juni 12de
15 km 52.40 Nijmegen 19 november 92ste
3 km 9.26 Zutphen cross 9 december 7de
Enkele uitslagen:
15 km
12e Zevenheuvelenloop Nijmegen
5. Marco Gielen Scopias 44.12
14. Marti Ten Kate AC Fortis 45.52
34. Simon Bell Lincoln (Eng) 49.06
36. Dolf Jansen AV 1923 49.25
89. Tonny Stouten AV Veluwe 52.19
105. Jeroen Machielsen Atletics 52.40
15 km
12e Zevenheuvelenloop Nijmegen
5. Marco Gielen Scopias 44.12
14. Marti Ten Kate AC Fortis 45.52
34. Simon Bell Lincoln (Eng) 49.06
36. Dolf Jansen AV 1923 49.25
89. Tonny Stouten AV Veluwe 52.19
105. Jeroen Machielsen Atletics 52.40
107. Kristijna Loonen AAC 52.44
112. Carla Beurskens RRA 52.50
165. Marian Freriks Schuurmans 54.19
168. Peter Bruinsma Atletics 54.25
175. Udo Zwijnenberg Atletics 54.31
203. Bianca Paus LAAC 54.59
213. Bernard Broeks Atletics 55.12
285. Marco Kuipers Atletics 56.14
405. Elly van Hulst Mita TC 57.29
112. Carla Beurskens RRA 52.50
165. Marian Freriks Schuurmans 54.19
168. Peter Bruinsma Atletics 54.25
175. Udo Zwijnenberg Atletics 54.31
203. Bianca Paus LAAC 54.59
213. Bernard Broeks Atletics 55.12
285. Marco Kuipers Atletics 56.14
405. Elly van Hulst Mita TC 57.29
Nijverdal december 2008. Nijverdal, Potočari, Zagreb 1995.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten