zondag 2 januari 2011

Officiële AV Atletics clublogo '06

Doelekijker
'
Historie van het Clublogo van AV Atletics Nijverdal'



Ontwerp: © 1986.1992JeroenMachielsen.

R.I.P (Hengelo/Enschede 19-02-1987  .  Nijverdal 18-03-2015)
Anno 1986 hadden enkele atleten uit Nijverdal zich aangesloten bij Atletiek vereniging  SISU Almelo. Al snel daarna werd de droom van een eigen club waarheid. Elk  aankomend lid ging vrijwillig vanuit zijn eigen beleving aan de slag. De ene atleet werd voorzitter, de volgende trainer en de derde kladde wat in een schriftje, waarna het clublogo ontstond. Eerst wat moeizaam en schetsmatig. De ontwerper had op de Kunstacademie net de eerste grondbeginsels onder de knie en had geroken aan Typografie. Als logo was ik in den beginne nogal lomp en het leek of ik bedoeld was voor een dropmerk. Dit kwam mede doordat ik als ‘Atletico’ ben geboren in Enschede, of was het Hengelo? In die eerste jaren was het wel wennen. In de kranten schreef men mijn naam geregeld met een stomme h: ‘Athletics’. Voor ik echt tevreden kon zijn over mezelf, stond ik in Nijverdal al op het officieel clubtenue. Terwijl ik niet eens de peuterklas had afgerond.
Zonder ouderlijk toezicht en opvoeding liep het behoorlijk fout met mij. In een overmoedige bui had de bedenker voor het clubbladomslag een iets wat afwijkend logo ontworpen. Op de lagere school had ik daarom behoorlijk uitstaande T – vormen, volgens de laatste mode. Het kan zijn dat ik toen net in mijn pubertijd zat, opzoek naar mijn ware identiteit. Oudere lezers zullen begrijpen dat dit was voor de intrede van de computer.  Ontwerpen deed je met potlood op een stuk papier. Ergens begin jaren negentig werd de pas afgestudeerde ontwerper lid van zijn eigen clubje AV Atletics. Het kwaad was toen al geschied. Er waren diverse klonen in omloop. Er was veel te herstellen, de moeder bleek een eenling roepend in de woestijn. De klonen hadden het oorspronkelijke buiten spel gezet. Bleekneusjes afkomstig uit Albanië, een kopie ontsproten uit een Chinese baarmoeder en een donker derde wereld pleegkind deden zich voor als origineel.  Als ik terug kijk naar foto’s van mij uit de middelbare schooltijd, valt vooral mijn ingekleurd been op (afschuwelijk). Met name de gele kleur is totaal onlogisch, wie verzint zo iets? Pikzwart stond ik  jarenlang totaal verkracht op een Atletics vlag. Hoe kon men mij deze mishandeling aandoen. Zag men deze afwijkende eigenschappen dan niet? Mijn kuit werd er slapjes van, men trok mij een te grote schoen aan. Ik kreeg een andere S. Alle kracht voelde ik uit mijn been verdwijnen, futloos als een uit elkaar dreigende te vallen houten trekpop.
Voor een serie Atletics clubtrainingspakken (1992) zag de uitvoerder kans zijn kind uit deze ellende te helpen. Het duurde echter tot 1998 tot ik tot volledige wasdom kwam. Mijn vader had zich met zijn creatief brein laten overhalen om in een werkgroep genaamd  ‘Bruisend Nijverdal’ plaats te nemen. Ik onderging een facelift bij een reclame bureau te Hellendoorn en werd digitaal beschikbaar. In de loop van al die jaren was ik wel toe aan een opknapbeurt. Er moesten wat plooien, ik bedoel potloodlijnen strak getrokken worden. Het resultaat was zoals de ontwerper het bedoeld had. Een krachtige fijne lijn. Een been dat met snelheid voorwaarts gaat. De geïntegreerde T’s die heel subtiel een horde vormen. De hordebalk die tevens door de onderbreking snelheid aangeeft. Helaas vergat men (het bestuur, AV Atletics) dit digitaal bestand op te slaan, of  was er geen contact met het reclame bureau?
Nu lijk ik een oude mopperpot die blijft hammeren op het onjuist gebruik. Soms moe en teleur gesteld zwijg ik zoals bij de Atletics clubkleding met net afwijkende vorm. Ja, wie ben ik om daar iets van te zeggen?? Dan ontstaan er regelmatig onzinnige discussie. Waarbij alleen de ontwerper de verantwoordelijkheid neemt, zonder dat hij daarin een belang heeft. De gebruikers van een onjuist logo verschuilen zich achter anderen, schuiven het van zich af. En verdedigen zich, waarna ze tenslotte overgaan tot het onheus bejegenen van de ontwerper. Met pijn in het hart, met littekens op zijn ziel ziet de master het aan. Het blijft strijden, voor zijn kind. Ons kind, omdat er maar één officieel AV Atletics logo is. Met pensioen gaan we als iedereen het daarmee eens is en er na handelt.  Voorlopig is die rust mij niet gegund. Pas toen de ontwerper omstreeks 2007 aangesloten werd op het internet en de beschikking kreeg over email werd contact gezocht met het reclame bureau. Door de inspanningen van ondergetekende en medewerking van het reclamebureau kon Atletics in 2009 beschikken over het officiële digitale AV Atletics logo en werd dit geplaatst op de Atletics website en de NK CROSS 2010 site. Maar niemand hoor je sorry zeggen, laat staan bedankt.

Zou het kunnen zijn dat u als lezer, atleet, belangstellende helemaal niet begrijpt wat er fout is aan de diverse onooglijke kopieën. Dat is begrijpelijk want door de veelfout aan ondeugdelijke logo’s zijn een aantal personen het spoor volledig bijster. 
Het Officiële clublogo
Het logo bestaat niet uit afzonderlijke delen.
Bij het officiële logo staat er een  © teken onder het logo, uiterst rechts van de tekst NIJVERDAL en onder de punt van de schoen.
De S is niet omkeerbaar, de onderkant is breder dan de bovenkant!
Bij de verticale lijnen zijn de L en de I gelijk van breedte, de twee T’s zijn breder!
De twee T’s met de twee in grote verschillende balkjes op de C, vormen een denkbeeldige horde.
De E T en I vormen samen een blok. De tweede T staat boven de verdikking van de kuit.
Het logo is transparant, dat wil zeggen dat de achtergrond de kleur aanneemt van waarop het afgebeeld wordt.
Hoogachtend ,
Het officiële Atleticsclublogo in samenwerking met zijn ontwerper: Jeroen Machielsen 2011.
Dit is een herschreven versie, dat in het clubblad Aktief van Atletics nr 1, jaargang 2006 stond.
Doelekijker – Een reactie op het Kolderiekje.
Het laatste drama over deze soap richt zich op het recht, of de ontwerper het recht heeft. Wat onzinnig, wat wil men daarmee? Als twintigjarige heb ik gewoon heel naïef voor de club, voor Atletics, voor onszelf dit logo ontworpen. Het komt me plots voor alsof het logo een soort vluchteling is, straks wordt het nog uitgewezen. Het staat immer nergens geregistreerd. Het logo kan niet voor zichzelf opkomen. Belangloos kom ik daarom op voor de rechten van ons clublogo. Al meer dan 25 jaar! Het blijft raar, want ondertussen ben ik wel vrolijk trots wapperend overal bij waar Atletics gaat. Maar daar kan ik niets over zeggen want ik heb geen stem. Immers;

"meer dan een lijn op een stuk papier ben ik niet".

Geen opmerkingen:

Een reactie posten